KTM 2018 TPI

Yazar: Alişan Fidan

Arazi motosikleti dünyasının haşarı çocuğu iki zamanlılar gittikçe sıkılaşan emisyon kurallarından dolayı çok sıkıntı yaşıyorlardı. Gelişen teknoloji ile bu emisyon kurallarının üstesinden gelmek ve iki zamanlıları devam ettirmek için Avusturyalı KTM, on yıldır üzerinde çalıştıkları ilk enjeksiyonlu iki zamanlı motosikleti üretti…

KTM bu teknoloji için on yıldan fazla süredir çalışıyor. Evet yanlış okumadınız. Bu teknolojinin sadece emisyon açısından değil uzun ömür ve bakım kolaylığı yönünden de müthiş faydaları olacaktı. Sonuç olarak kullanıcıların eline geçmeden önce mükemmelliğe ulaştırabilmek için bu teknolojinin on yıldan fazla bir süre boyunca geliştirilmesi gerekecekti.

Tabii bu kadar şey eklenirken motosiklet ağırlaşmış mı? Hayır. KTM’in Ready to Race sloganından da anlayabileceğiniz gibi iyi frenler, iyi süspansiyonlar, kendini otomatik ayarlayabilen hidrolik debriyaj ve diğer ekipmanlar çok iyi ve sevilesi. Bu arada ağırlıktan kazanmak için akla hayale gelmeyecek şeyler yine burada da var ve akü yerine hani şu cep telefonlarımızda olan bataryalar gibi lityum ion batarya kullanılmış. Tüm bunların sonucunda KTM sınıfının en hafif motosikleti olmuş…

Neyse konumuz olan enjeksiyona geri dönelim. Normalde iki zamanlıların en büyük problemlerinden biri “Jetting” denilen karbüratörün hava yakıt karışımını ayarlamaktı. Yükseltiye, şehire, hava şartlarına hatta neredeyse yanında hapşırılmasına göre bile ayar yapmak gerekiyordu. Tabii böyle olunca müthiş bir zahmet ve yarışçıların tamir süreleri çok uzuyordu. Enjeksiyon bu konuda mükemmel çalışıyor. Bu arada benzine el ayarıyla yağ karıştırma olayını ve bunu yapmaya çalışırken üstünüzün başınızın benzin kokması durumunu da unutun! Motorun devri ve açılan gaza göre 60:1 oranı ile 100:1 oranı arasında yağ haznesinden aldığı yağı enjeksiyon beyni kendi karıştırarak yanma odasına gönderiyor. Bu sayede 3-4 hatta belki 5 depo benzine karşılık sadece bir kez yağ deposunu doldurmanız gerekiyor. Sırt çantanızda yağ taşımanıza gerek kalmadı diyebiliriz.

Peki sürüşü nasıl? Sürüşümüze başladığım anda ilk fark ettiğim şey yumuşacık gaz tepkileri oldu. Özellikle alt devir o kadar rahat ki. Bu alt devirin rahatlığı bazı tümsekler ve engellerin üzerinden atlarken müthiş şekilde yardım ediyor. Gazı biraz verip debriyajı bıraktığınız anda “hop” diye geçiveriyorsunuz. Gaz tepkisi o kadar akıcı ve yumuşak ki arazi motosikleti sürmekten hiç anlamayan biri bile birkaç gün çalışsa zorlu arazilerden geçmeyi parkta yürümek kadar kolay bir şekilde halledebilir. Ayrıca motosikletin aşırı hafif olması da onun kullanışını bir bisiklet kadar kolay yapıyor. Arka arkaya üç kişi gidiyorduk ve grubumuzda daha önce hiç arazi motosikleti kullanmamış bir gazeteci arkadaşımız daha vardı. Tahmin edebileceğiniz gibi bazı yerlerde takılmalar ve küçük düşmeler oldu. Bu sırada bol bol beklemek zorunda kaldık ve kullanmış olanlar bilirler ki iki zamanlı motosikletler rölantide kalmayı pek sevmezler. Fakat enjeksiyon sistemiyle bu huy da tarihe karışmış. Çok rahat bir şekilde rölantide bekleyebiliyor ve rölanti devri öyle düşük bir seviyede ki hiç hararet yapma emaresi bile göstermedi.

Ben öne geçtiğimde ise biraz zorlamak istedim. Tapagaz gittiğimde özellikle üst devirlerde iki zamanlı sapıklığını net şekilde hissediyorsunuz. Karbüratörlünün o hoş gaz tepkisi kaybolmamış. Genelde “yağ fazla olsun en azından motor kırılmaz” düşüncesiyle hareket ile yağ-benzin karışımının yağ ağırlıklı olmasından dolayı arkadaki sürücü duman altında kalırdı. Enjeksiyon sisteminin yağ oranını mükemmel ayarlaması sayesinde önümde giden arkadaşımdan hiçbir şekilde bana duman gelmedi.

KTM’in söylediğine göre EMS adını verdikleri kısaca motosikletin ana elektronik beyni diyebileceğimiz sistem şu an iki zamanlı motosikletler arasındaki en gelişmiş sistem. Enjeksiyon sisteminde beş ana sensör var; Gaz pozisyonu, soğutma sıvısı ısısı, emme manifoldu ısısı, hava ısısı ve krank basıncı. Güvenlik için ise motosiklet yere düşüp beklediğinde çalışmayı durduracak bir sistem var. EMS sistemi ayrıca yağ enjeksiyonunu da kontrol ediyor. Bunlar sayesinde sistemi yukarıda da anlattığım gibi tekrardan ayarlamanıza gerek kalmıyor. Bunu test ederken olabildiğince yükseklere de çıkmayı ihmal etmedik. Uzun patika tırmanışlarında gazı tapagaz açıp korkmadan gidebilirsiniz çünkü böyle yaptığınızda motosikletin fakir karışıma düşüp kırılması gibi bir durum mevcut değil. Motorun güçten düştüğünü hissettiğim bir an bile olmadı. Hatta gazı çok açmaya gerek bile duymadım diyebilirim…

Bu uzun sürüşte eğer iki zamanlı ve karbüratörlü bir motosiklette olsaydık eminim ki yer yer gaz tepkimelerinin değişmesi, rölantide beklerken motorun çok ısınması veya durdurup çalıştırmalardan dolayı buji problemi gibi şeyleri yaşayacaktık. Yeni enjeksiyon sistemi sayesinde bu sıkıntıların hepsi çözülmüş ve iki zamanlı motosikletlerin o nazlı halleri çok büyük oranda ortadan kalkmış. Bu teknolojinin önümüzdeki yıllarda çok çok daha fazla gelişeceğine ve sürücülerin işini çok daha kolaylaştıracağına inanıyorum. Özellikle tamir sürelerinin kısalması yarışçıların çok ihtiyacı olan bir durum zira karbüratör ayarlamak başlı başına bir sanat. KTM’in bu motosikleti 2019’da daha nasıl geliştireceğini merakla bekliyoruz.