Motosiklet Kazasında Şok Eden Kapı

Gelen araç var mı diye kontrol etmeden aniden açılan araç kapısının en inanılmazını yaşadım. Yıllardır bu konu hep canımızı yakmıştır, etrafa bakmadan açılan araç kapılardan yaşanan talihsiz kazaları sürekli duyarız, yakın ve uzak çevremizden devamlı bu haberler gelir.

Geçen ay sırf bu yüzden bir oyuncu hayatını kaybetti. Kenarda duran bir araba sürücüsü kapısını açmasıyla meydana gelen kazada motorcu arkadaşımız ciddi bir kaza geçirdi ve hayatını kaybetti. Allah rahmet eylesin, gerçekten çok üzücü. Zaten son zamanlarda ülkemizde yaşanan ölümler ve üzüntüler hepimize sonsuz acı verdi ve vermeye devam ediyor, kayıplarımızın sayısını telaffuz etmek bile can yakıyor.

Trafik ne yazık ki çok can alıyor ve buna dur demek sadece ve sadece sürücülerin elinde. Bu bir terör meselesi de değil, herkes kendi payına düşeni yapsa, dikkat etse ve kurallara uysa çok büyük sıkıntılar giderilmiş olacak. Sakin ve saygılı bir toplum olabilirsek çok büyük adımlar atmış olacağız. Her şeye rağmen sabır ve umutla ileriye bakmalıyız. Hayat fırtınalarla doludur, ağaçları bile kökünden söken fırtınalar vardır ve tutunabileceğimiz en güçlü şey umutlarımızdır

Bütün bu yaşanan üzüntülerin ortasındayken iyim, mutluyum ve geziyorum demek o kadar zorlaştı ki, boğazımda düğümlerle yaşam oyununa devam ediyorum. Hayat bize verilen bir hediyedir, en güzelini yapmaya çalışmak lazım. Kurban Bayramın Arefe gününde anneciğimle ve kardeşimle Bülbülderesi ve Karacaahmet mezarlık ziyaretinde bulunduk. Mezarlıkları severim, anlamlı bir huzur hissederim.

İki mezar da çok eskidir ve insan ister istemez derin bir duyguya kapılıyor. Çok eski şehit mezarları gördüm, içimde biriken hüznün yoğunluğu büyümeye başladı, sonra minik bebek mezarları gördüm, uzun süre önünden ayrılamadım. Rahmetli anneannemin mezarını görünce içimdeki hüzün tamamen dışa vurdu. Sanki tüm yaşanan acıların hüznü gözyaşı olup yüzümden sel gibi akmaya başladı.

Diğer mezarlıkta rahmetli dedemin mezarındayken ismi yazılı taşa dokununca bitmeyen ve akmak isteyen gözyaşlarım durmadı. Mezarlıktan hiç ayrılmak istemedim. Maneviyat ve duyguların yoğunluğu elimden tuttu ve beni bırakmadı. Çok kıymetli insanlar kaybettik, çok büyük acılar yaşadık ve çok fazla şehitler verdik, içimiz kan ağlıyor. İster istemez trafikte yaşanan bazı çok kolay önlenebilen ölümlü kazalar da aklıma geldi.

Can bu kadar ucuz olmamalı. Emniyet şeridinde duran araç her an kapısını açabilir, bunu hepimiz biliyoruz, ama ne yazık ki hala bu olay bile can almaya devam ediyor. Kapının çarpması hemen ölüm nedeni olmayabilir, hızlı bile değilsinizdir ama belki riskli bir düşme ile mesela boynumuzu kırabiliriz. Bilsek de yine söylemek ve hatırlatmak istiyorum, kask takmayı asla ve asla ihmal etmeyelim.

Hala kask takmayan bir sürü motor sürücüsü görüyorum ne yazık ki. Bazen sürüşlerimin esnasında zaman zaman kaza senaryoları canlandırırım kafamda, burada kaza yapmış olsaydım ne halde olurdum diye bir fotoğraf şekillenir beynimde, her an her şey olabilir, adı üzerinde “kaza”. Ancak kafamda kurduğum tüm senaryolarının içinde hiç canlandırmadığım bir kapı açma olayı yaşadım geçenlerde. Hızlı akan bir otoyoldaydım, en sağ şeritteydim ve yanımdaki şeritte biraz önümde ilerleyen solumdaki şeritte çok eski bir araç vardı.

Aracın eskiliğinden mi sürücüsünden mi yalpa yapa yapa bir sürüşü vardı. Şüphelendiğim için dikkatimin çoğunu o araca vermiştim. Hızlıca yanından geçip olabilecek tehlikeleri arkamda bırakmak için hemen gaza yüklenip kaçmadım. Uzaklaşmak için tam gaza basabileceğim yerde bir saniye düşünme ve değerlendirme süresi tanıdım olaya ve iyi ki de öyle yapmışım.

Çünkü tam o saniyede sürüş esnasında olan o araç üzerime yalpa yaparak kapısını açmaz mı??? Vay vay dedim, bu da bir ilk oldu. Eski arabaların kapıları otomatik kilitli değildir ya hani, açıverdi kapısını. O an o süratte her şey olabilirdi. Kapı belki açık kalmıştı veya bir şey sıkışmıştı artık bilemiyorum nedenini. Eminim bu ilk değildir, ama bana ilk defa denk geldi, iletmek, uyarmak ve paylaşmak istedim. Sağlıcakla ve güvenli kalın dostlar.