Takip Mesafesi Hayati Önem Taşır

İki araç arasındaki takip mesafesinin ne kadar önemli olduğunu sanırım herkes biliyor, ama sürüş esnasında neredeyse hiç dikkate alınmıyor.

Trafik hiç akıp gitmez kendi halinde, mutlaka sıkıştıran, yakın mesafelerden teğet geçerek hızlı makas yapan ve taciz eden sürücüler olur. Direksiyonun başında bazı kişiler problemli kişiliklerini bu şekilde ortaya çıkartır, üstelik kendilerinin herkesten üstün olduğuna ve harika araç kullandığına inanır.

Konumuz önemli, hız arttıkça fren mesafesinin uzadığını eminim ki herkes biliyor, biliyor diye düşünüyorum. Yurtdışında hıza göre gerekli takip mesafesi yok ise, trafik cezası kesilmektedir. Kamera ile her şey ölçülüyor.

Takip mesafesi hayati önem taşır, bu bilgi cepte ise neden neredeyse kimse bunu dikkate almaz, hatta tam tersi otoyollarda tampon tampona dayalı biçimde öndeki araç taciz edilir. Sıfıra yakın takip mesafesi öndeki sürücü için çok rahatsız edicidir. Hele motor kullanırken çok tehlikelidir. O nedenle kendi güvenliğimiz için arka tarafı aynı ön gibi daima kontrol altında tutmak zorundayız, “Fren yaparsam arkadaki araç durabilir mi?” gibi sorular sormamız gerekiyor kendimize. Fren anında mutlaka arka kontrol edilmeli, son durum yani o an ki durum nedir diye bakmak gerek.

,Çok fazla yakın ise ve duracağından emin değilseniz hiç risk almadan B planı “Kaçış” yoluna girmek yararlı olur. Motosiklet bu konuda arabadan çok daha üstündür, çünkü arabayla kaçış planınız pek olamaz, hiçbir araya sığmaz ve kıvrak manevralarla dar yerlerden uzaklaşamaz. Motosiklet ile hemen hemen her fırsatta bir kaçış imkanı yaratabilirsiniz.

Bu ve birçok nedenlerden dolayı sürüş esnasında çevre sürekli gözetlenmelidir, bizim trafikte buna çok fazla ihtiyaç vardır. Birçok sürücü yakın mesafe araç kullanımına öyle alışmış ki, yarattığı tehlikenin farkında bile değildir. Gerektiği durumlarda arkamda çok yakın seyir eden araca işaret ederim, ya elimle işaret eder, ya dörtlüleri yakar ya da kısa bir an için uyarı niteliğinde frene basar ona sorunu anlatmaya çalışırım.

Genelde başarılı olmuşumdur, sürücülere dertlerimizi yaşanan anlarda aktarmak onlar için de bir tecrübe oluyor ve belki başka bir motorcuya o kadar yakından takip etmez bir daha.

Dileklerim bu yönde… Özür dileyenler oluyor, hatalarını anlayanlar kendilerini geliştirebilir. Dediğim gibi olayın ciddiyetinin farkında bile değiller, bilinçsizlik hat safhalarda. Araçların arasındaki eksik takip mesafesi birçok kaza ile birebir ilişkilidir. Yavaş giden öndeki aracın yan şeridi müsait olmayınca arkadan gelen ve yol isteyen araca hemen yol veremeyebilir, yan şeridi doludur, ama tacizci sıfıra yakın mesafeyle stres ve sinir yaratır, sıkıştırmaya devam eder. Bu araba da olur, motosiklet de olur. Bu bir sürüş şekli değildir, magandalıktır. Takip mesafesi bırakan aracın da önüne o araya giren de çoktur.

Birçok nedenlerden dolayı sağlıklı bir trafiğe sahip olamıyoruz ne yazık ki. Öndeki araç yavaş gidiyorsa belki yaşlı bir sürücüdür, annelerimiz ve babalarımız da araba kullanıyor ve refleksleri hızlı olmadığından daha ağır sürüşleri olması normaldir.

Biraz sabır ve saygı ve biraz medeniyet olsa fena mı olur? Elbette trafiğin akışını engelleyen sürücüleri de kınıyorum, önü boş iken sürekli yavaş giderek bile bile sol şeridi tıkayan, ısrarla orta şeride geçip yol vermeyen bu bilinçsiz ve bencil sürücülerin de azalması gerekiyor. Bütün saydığım bu konular birbirini tetikliyor.

Kendi önümüzde araç ile de mesafeyi durabileceğimiz şekilde ayarlamamız gerek, hep acil duruma göre hazır olursak o kadar çok güvende oluruz, çünkü sadece kendimizin kurallara göre motoru sürmek kesinlikle yeterli değildir. Motorcu her şeyi görebilmeli ve tahmin edebilmelidir, kendi güvenliğimiz için her şeyin sorumluluğunu üstlenirsen keşmekeş trafiğin içinde çok daha güvende oluruz, çünkü diğer sürücülerden beklentimiz olmadığında ona göre sürüşümüzü yaparız. “Ne kadar az beklenti, o kadar çok mutluluk” derler…